Om elk product in het medicatieschema op één lijn te kunnen tonen, werd beslist om op het elektronisch voorschrift slechts één product voor te schrijven (‘één item per voorschrift’; project van VIDIS gerealiseerd door het RIZIV; uitzonderingen worden via de software van de voorschrijvers geregeld). Deze verandering bevordert de verdere digitalisering van de flow van de voorschriften.
Deze manier van werken brengt bovendien de traceerbaarheid van elke medicatie met zich mee. Het voordeel is dat de status van het voorschrift – afgeleverd of niet afgeleverd – zo ook overeenkomt met één product, waardoor er een idee gevormd kan worden over therapietrouw.

Het klassieke papieren voorschrift kan ook nog in overmachtssituaties of bij uitzondering gebruikt worden en blijft ook een wettelijk geldig voorschrift (bijvoorbeeld artsen ouder dan 64 jaar op 1 januari 2020). Bij een klassiek papieren voorschrift is er geen “één item” nodig, maar er zijn slechts een beperkt aantal overmachtssituaties waarin dit voorschrift nog gebruikt kan worden.

De inschatting van de digitale vaardigheden van een patiënt door de voorschrijver is zeer belangrijk. De niet-digitale patiënt heeft meer begeleiding nodig in dit proces dan de digitale patiënt. Vooral bij chronische patiënten met multimorbiditeit zullen er meer voorschriften zijn door de ‘één item per voorschrift’.